Ik ben Marion en ik ben gek op bordspellen. Geboren ergens in de seventies, speelde ik als kind vooral monopolie en ganzenbord. Later kwamen daar allerlei kaartspelletjes bij.
Ik kan me nog regenachtige vakanties herinneren waarin we, aan het tafeltje van een kleine caravan gepropt, eindeloos en fanatiek Canasta speelden.
Tijdens mijn studie gingen de spelletjes mee, maar kwamen ze wel een beetje op de achtergrond. Alhoewel, ze verplaatsten zich naar buiten en waren voor grotere groepen. Ik werd namelijk lid van een kinderactiveitencomité gerund door studenten. We organiseerden vakantieweken voor kinderen uit families die een vakantie niet zo makkelijk konden betalen. Gedurende mijn hele studie was ik iedere vakantie steeds twee weken fulltime aan het buitenspelen. Onder het mom van ‘leuk voor de kinderen’ heb ik zelf heel veel plezier gehad.
Inmiddels ligt de studie alweer lichtjaren achter me, geef ik lessen Nederlands, heb ik een zoon van 13 en woon ik in een rijtjeshuis. In dat huis staan een aantal kasten vol spellen. Want ook de spellenwereld is volwassen geworden. Ik durf te zeggen dat we in de Gouden Eeuw van de spellen leven! Monopolie en Ganzenbord zijn inmiddels ingehaald door Catan, Carcassonne, Pandemie, Codenames: spellen rond allerlei thema’s en met verschillende spelmechanieken.
In mijn eigen lessen zette ik altijd al spellen in. Met name als werkvorm om lesstof te oefenen. Door mijn zoon ontdekte ik eigenlijk pas de echte kracht van spellen. Ik zag dat spellen ook een oefening zijn in sociale vaardigheden, in executieve vaardigheden, en dat spellen je de wereld om je heen laten ontdekken in een veilige context.
Spellen hebben zelfs mijn perspectief op leren veranderd. In deze blog schreef ik er bijvoorbeeld over. Als ouders deed ik alsof ik samenwerkte met mijn kind, maar eigenlijk had ik al lang in mijn hoofd hoe we het spel zouden spelen. Daardoor stond ik niet meer open voor zijn ideeën. Toen ik dat wel deed, bleken zijn ideeën zo goed waardoor we het spel op het nippertje hebben gewonnen. Het was een eyeopener voor me.
Spellen worden vaak gezien als ‘leuk voor in de pauze’ of ‘iets voor kinderen’. We spelen juist graag! Ook als tieners en volwassenen. Het tv-programma Wie is de Mol trok in 2022 bijvoorbeeld weer 2,5 miljoen kijkers. Het computerspel Fortnite heeft wereldwijd 350 miljoen geregistreerde spelers.
Mijn missie is om spellen ook ná de onderbouw in het lesprogramma te krijgen. Niet alleen als werkvorm voor als er nog tijd over is, maar als vanzelfsprekend leermiddel in de leerlijn. Spellen en leren zijn een krachtige combinatie die we moeten benutten voor een leven lang leren.
